Piotr Wójtowicz - OBRAZY BEZ TYTUŁU - 21.10. - 13.11.2016 r.

Piotr Wójtowicz urodził się w 1958 roku w Stalowej Woli. Jest absolwentem PLSP w Jarosławiu. Studiował na wydziale malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni prof. Jana Szancenbacha oraz w pracowni rysunku prof. Zbyluta Grzywacza. Dyplom uzyskał w 1983 roku. Uprawia malarstwo i rysunek. Jest autorem ok. 30 wystaw indywidualnych ( w tym kilkunastu tematycznych ), zorganizowanych głównie w galeriach Podkarpacia i Małopolski. Brał udział w ponad 50 wystawach zbiorowych, jak też konkursach środowiskowych, ogólnopolskich i międzynarodowych. Był czterokrotnym stypendystą Ministerstwa Kultury i Sztuki w latach 1986, 1988, 1996 i 2001. Od 1983 roku pracuje jako nauczyciel rysunku i malarstwa w Liceum Plastycznym w Krośnie ( wcześniej PLSP w Miejscu Piastowym ). Dwukrotnie (1999, 2011) otrzymał Nagrodę Indywidualną I-go stopnia Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej za szczególny wkład w rozwój edukacji artystycznej w Polsce. Mieszka w Krośnie.

Bez tytułu... to znaczy bez treści? A może tylko bez tematu? Bo co zrobić z obrazem, który zaistniał co prawda bez zewnętrznego kontekstu, w niczym go nie przypomina, ale mimo to żyje swoim życiem? Czy to oznacza, że taki obraz powstał nie bez powodu a zatem powstać musiał? Czy to go jakoś usprawiedliwia, może wyjaśnia? Co wtedy z tytułem?...
Poza tym, czym właściwie jest powód, dla którego malarz maluje obraz? Czy nie jest czasem tak, że malując, nieoczekiwanie odkrywa powód w treści powstającego obrazu? I może to jest ten poszukiwany tytuł, choć obraz nadal pozostaje bez nazwy?...
Piotr Wójtowicz

Sztuka europejska przyzwyczaiła nas do możliwie wiernego odtwarzania rzeczywistości. Ten model obowiązywał niemal do początków XX wieku. Zrewolucjonizowali go impresjoniści a za nimi abstrakcjoniści. Za Bożeną Kowalską – Władysław Strzemiński twierdził, że związek sztuki z czasem, w którym powstaje determinuje jej nieustającą zmienność w sensie wizualnym 1). Nowy system znaków zaproponowany przez impresjonistów i abstrakcjonistów zmieniał sposób myślenia i pojmowania świata, który podlega ciągłym przeobrażeniom, zmianom i jest w nieustannym ruchu. Zapoczątkowali oni tym samym proces powstawania wielości idei artystycznych, różnorodności środków i form artystycznego przekazu. Upraszczając – abstrakcja geometryczna powstała w wyniku kryzysu tradycyjnego malarstwa przedstawieniowego, zapoczątkowanego pod koniec XIX w., wywołanego niepokojami społecznymi, jak i wynalezieniem fotografii.
Sztuka Piotra Wójtowicza zamknięta ramami abstrakcji geometrycznej pozbawiona jest wszelkich przedstawień mających bezpośredni związek z naturą i zastaną rzeczywistością. Artysta odrzuca figuratywność na rzecz wewnętrznej konstrukcji obrazu, układu linii, plam koloru, prostych układów geometrycznych – choć nawet i one nie są oczywiste. Pragnienie wyzwolenia się od tematu zaowocowało cyklem "Obrazy bez tytułu", mającym ścisły związek z osobowością i twórczym temperamentem jego autora, cyklem w którym Artysta odwołuje się do pewnego rodzaju niczym nieskrępowanej radości tworzenia – procesu spełniającego Go jako malarza i jako człowieka.
Katarzyna Pisarczyk

1)Bożena Kowalska: Sztuka w poszukiwaniu mediów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1985, s.55

Strona: 1 2